Wpis o cechach stereotypowego fotografa od kilku lat cieszy się dużą popularnością. Jakiś czas temu dostałam od jednego z Was prośbę o opisanie cech prawdziwego fotografa. Osoby, która z powodzeniem od wielu lat odnosi sukcesy w fotografii. Takiego, który na rynku jest już od dłuższego czasu i utrzymał się na nim. Zarabia na życie robiąc zdjęcia i nadal osiąga satysfakcję ze swojej pracy.

Zastanówmy się, jakie kryteria należy spełnić, aby osiągnąć sukces w fotografii (albo jakimkolwiek artystycznym zawodzie). Co charakteryzuje ludzi, którzy się wybili, od tych, którzy przez całe życie ciągle są na początku swojej drogi? Połączenie jakich składników pozwala osiągnąć spełnienie i satysfakcję? Wystarczy sam talent, czy może to tylko ciężka praca?

Przekonajmy się sami.

Jakie cechy charakteryzują dobrego fotografa?

1. Ciekawość świata i dociekliwość

Od tego zazwyczaj wszystko się zaczyna. Chwytamy za aparat, gdy coś nas zaciekawi, a potem wszystko idzie już z górki. Na początku fotografujemy otaczający nas świat, to co spotykamy na co dzień, do czego mamy najłatwiejszy dostęp. To oczywiste, że nie będziemy chętni do uwieczniania tego, co wydaje nam się nudne i nie warte pokazania.

Dobry fotograf interesuje się tym, co się wokół niego dzieje. Czuje potrzebę reagowania i uwieczniania interesujących rzeczy i chwil. Dodatkowo nie boi się zadawać pytań, ciekawi go świat i chce poznać go jak najlepiej. Czasem w tym celu używa właśnie fotografii, innym razem szuka odpowiedzi w różnych źródłach.

2. Wrażliwość

Zdjęcie autorstwa Amine M’Siouri z Pexels

Wielu fotografów to wysoko wrażliwcy (pisałam o tym tutaj i tutaj), to z jednej strony bardzo pomaga im w pracy ale z drugiej bywa utrapieniem. Dzisiaj skupimy się na tych pozytywnych aspektach.

Wrażliwość sprawia, że widzimy i czujemy więcej niż inni. Dzięki temu mamy większą zdolność do zachwytów nad tym, co nas otacza. Jesteśmy bardziej wrażliwi na szeroko rozumiane piękno, porusza nas nie tylko krajobraz ale także sztuka, muzyka, a nawet możemy zainspirować się zapachem, który czujemy. Dodatkowo osoby wrażliwe są bardzo spostrzegawcze, są w stanie uchwycić niuanse, które nikt inny by nie zauważył. To bardzo przydaje się przy fotografowaniu.

3. Spostrzegawczość

Zdjęcie autorstwa LEONARDO VAZQUEZ z Pexels

Spostrzegawczość kojarzy nam się przede wszystkim z pracą reportera, czy fotografa ślubnego. Tutaj wymagana jest duża czujność i spostrzegawczość, aby nie przegapić istotnych momentów wydarzenia.

Ale tutaj mam dla Ciebie dobrą wiadomość. Tego można się nauczyć. Wiele wydarzeń ma stałe ważne punkty, które właściwie zawsze mają taki sam przebieg. Z czasem fotograf wie, co powinien złapać w danym momencie, jakie uczucia mogą się pojawić i jakie zdjęcia są “must have” w tym przypadku.

Mam też wrażenie, że samo fotografowanie nieźle poprawia nam spostrzegawczość. Odkąd robię zdjęcia zauważam dużo więcej. Zresztą nasz mózg działa w taki sposób, że sami możemy sobie nałożyć na niego “filtr”. Spróbuj podczas najbliższego spaceru skupić się tylko na czerwonych autach, nagle okaże się, że jeździ ich po ulicach znacznie więcej, niż się spodziewaliśmy. Gdy skupiamy się na jakimś jednym wycinku świata nasz umysł skupia się tylko na tym, filtruje docierające do nas informacje w taki sposób, by pokazać tylko to, co nas interesuje. Dzięki temu możemy zaobserwować dużo ciekawych zależności. Pomaga to też w powstaniu wielu tematycznych cykli fotograficznych, gdzie nasze dobrze znane miejsca przedstawiane są w zupełnie inny, nieznany sposób.

4. Potrzeba ciągłego rozwoju

Zdjęcie autorstwa Polina Zimmerman z Pexels

Bez tego ani rusz. Nie oszukujmy się, od samego trzymania aparatu w ręce zbyt wiele się nie osiągnie, nawet jak jest to bardzo drogi aparat. Fotografia to szeroka dziedzina i nie da się ukryć, że nikt nie jest w stanie ogarnąć wszystkiego w jeden dzień, a nawet tydzień. To ciągła nauka, zagłębianie coraz to nowych zagadnień, co wymaga dużo cierpliwości, czasu i zaangażowania.

Na początku ogarniamy podstawy i wszelkie technikalia, potem dochodzą bardziej skomplikowane zagadnienia np. związane z retuszem. Z czasem musimy zająć się także kwestiami marketingowymi i tymi ściśle związanymi z prowadzeniem własnego biznesu. Inspirowanie się innymi twórcami, sięganie do sztuki i nauki. Czytanie, oglądanie, networking. Ciągle doskonalenie się, branie udziału w kursach i szkoleniach to także nieodzowna część życia profesjonalnego fotografa.

Warto tu wspomnieć także o samym sprzęcie. Inwestowanie w niego to także część rozwoju fotografa, dlatego warto robić to z głową, by nie utknąć w miejscu z powodu braków w teorii. Ile budżetu można niepotrzebnie wywalić w błoto na złe sprzętowe inwestycje wiedzą tylko ci, którzy popełnili ten błąd na samym początku swojej drogi.

5. Cierpliwość

Zdjęcie autorstwa Wouter de Jong z Pexels

Na wszystko potrzeba czasu. Nie od razu pojmiemy wszystkie techniki fotograficzne, czy znajdziemy swój własny styl w fotografii. To proces, który trwa. Zresztą fotograf ciągle na coś czeka: na wenę, na odpowiedni (decydujący) moment, na modelkę, na zgranie się zdjęć z sesji, na odpowiedź, na przelew ;), na sprzęt, na chęć do pracy. Itp, itd. Zresztą… sam doskonale wiesz ile czasu na wszystko potrzeba. Pokrótce pisałam też o tym we wpisie o tym “Dlaczego tyle czasu czekasz na zdjęcia?”.

Dlatego też cierpliwość jest w tej pracy bardzo dużym atutem, a w połączeniu z dużą potrzebą samodoskonalenia i pracowitością jest świetnym przepisem na sukces.

6. Pokora

Zdjęcie autorstwa Markus Spiske z Pexels

To cecha, której brakuje wielu członkom grup fotograficznych na Facebooku. Pokora nazywana jest cnotą moralną i polega na uznaniu własnych ograniczeń i w związku z tym nie wywyższania się ponad innymi. To też umiejętność spokojnego przyjmowania krytyki i nie przechwalanie się swoimi dokonaniami.

Nie oszukujmy się, zawsze znajdzie się ktoś lepszy od Ciebie. Nikt z nas nie jest doskonały, a gdy już świadomie poddajemy się ocenie to warto przyjąć ją ze spokojem i godnością. Jaka by nie była. Szacunek zyskają tylko ci, którzy nie patrzą na innych z góry, bez względu na to od ilu lat “siedzą” w fotografii.

Warto mieć świadomość swoich braków i starać się sukcesywnie je zapełniać. Pamiętaj też, że fotografia to dosyć szczególna dziedzina i na pewno Twoje prace nie będą się podobać wszystkim. Nawet jeśli będą doceniane przez dużą grupę osób i drukowane w prestiżowych magazynach.

Tak to już jest z tą twórczością. Ważne, aby nie atakować drugiej osoby, tylko dlatego że ma inne zdanie niż Ty. Z każdej krytyki wyciągnij lekcję dla siebie, zamiast się frustrować (chyba, że jest to krytyka destrukcyjna, co z nią zrobić przeczytasz tutaj).

7. Elastyczność

Zdjęcie autorstwa Ketut Subiyanto z Pexels

Chodzi tutaj głównie o umiejętność dostosowania się do sytuacji. Często idąc na zlecenie tak naprawdę do końca nie wiesz co może Cię czekać i nie wszystko jesteś w stanie zaplanować. Nigdy też w 100% nie wiesz, z kim będziesz miał do czynienia (chyba, że idziesz na sesję z dobrze znaną Ci koleżanką) i jak dana osoba będzie się zachowywać. Albo co Was spotka podczas zdjęć.

Dobry fotograf nie zbierze sprzętu i nie pójdzie do domu, gdy zacznie padać, tylko poszuka rozwiązania sytuacji. Tak samo szybko dostosuje się do niespodziewanych zmian oraz będzie wiedział jak zachować się przy danej osobie.

Życie pisze różne scenariusze, nie na wszystko jesteś w stanie się przygotować.

8. Komunikatywność

Tak naprawdę każda praca wiąże się z jakimkolwiek kontaktem z ludźmi (nawet niewielkim i raz na jakiś czas). Dlatego warto umieć rozmawiać. Już nie wspominam nawet o tym, że w przypadku fotografów pracujących z modelkami, czy np. przy ślubach ta umiejętność jest niemal niezbędna. Nie unikniesz rozmowy, a nawiązanie relacji z parą, czy modelką pozwoli stworzyć dobrą atmosferę podczas zdjęć (jak zapewnić dobrą atmosferę podczas zdjęć?) oraz dać w rezultacie lepsze zdjęcia.

Komunikatywność to nie tylko łatwość w nawiązywaniu znajomości. To także jasny przekaz przed i po sesji, co też jest bardzo ważne. Taki fotograf nie znika bez śladu po sesji, tylko potrafi jasno przedstawić swoją sytuację drugiej osobie. Jeśli robisz zdjęcia już od jakiegoś czasu, to na pewno sam nie raz spotkałeś się z sytuacja (czy to u siebie, czy u znajomych), gdzie dwie strony nie dogadały się ze sobą i wynikła z tego nie miła sytuacja. Unikajmy takich rzeczy.

9. Profesjonalizm

Zdjęcie autorstwa Kaboompics .com z Pexels

Ostatni ale chyba jeden z ważniejszych punktów. Profesjonalizm, który nie tylko wynika z przygotowania merytorycznego i technicznego do pracy. Przejawia się on nie w ilości sprzętu ale zachowaniu danego człowieka.

Profesjonalista to człowiek słowny, na którym można polegać. Posiada wystarczającą wiedzę, by odpowiednio wykonać zlecenie, którego się podejmuje. Nie spóźnia się, jest zawsze przygotowany do swojej pracy, potrafi się dobrze zachować. Jasno komunikuje swoje potrzeby i wymagania. Wymaga ale nie stroi fochów jak gwiazda. Ma również odpowiednie podejście do klienta, odzywa się do niego z szacunkiem ale gdy trzeba to bywa stanowczy. Nie daje sobie wejść na głowę. Z drugiej strony klient też czuje się przez niego zaopiekowany (wtedy, gdy jest to potrzebne) albo po prostu zachowanie fotografa sprawia, że ufa mu, że dobrze wykona swoją robotę.

Zna się na swojej pracy i wykonuje ją najlepiej jak potrafi.

Podsumowanie

Jak widzisz na sukces składa się wiele czynników ale jest to przede wszystkim systematyczna i ciężka praca. Podglądając swoich mistrzów pamiętaj, że widzisz już jakiś kolejny etap w ich życiu. U każdego początku zazwyczaj bywają trudne, dlatego też nie warto się zrażać i cierpliwie dążyć do realizacji swoich celów.


Zgadzasz się z przedstawioną przeze mnie listą?

Który punkt jest dla Ciebie najważniejszy?

A może warto jeszcze coś dodać?

Daj znać w komentarzu 🙂

4.2 11 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

4 komentarzy
najstarszy
najnowszy oceniany
Inline Feedbacks
View all comments
Maciej
Maciej
4 października 2020 18:44

BRAWO !!! BRAWO !!! BRAWO !! TAK TRZYMAĆ !!!

Andrzej Wojtek Dworaczek
Andrzej Wojtek Dworaczek
15 maja 2021 19:43

Brak jest jednego zasadniczego czynnika. To przypadek. Przez przypadek pracowałem jako fotograf w Watykanie. Przez przypadek pracowałem jako manager dużego laboratorium w Chicago, przez przypadek trafiłem na Winonę (najbardziej elitarna szkoła fotografii na świecie – zbankrutowała z powodu zatrudniania najlepszych fotografów) Przez przypadek byłem jednym z lepiej zarabiających fotografów komercyjnych. Przez przypadek wygrałem kategorię street photo w Moskwie (nigdy nie brałem udziału w żadnych konkursach – ktoś mnie namówił do darmowego wysłania jednej pracy. Przez przypadek zostałem dziennikarzem i testerem sprzętu dla Fujifilm i magazynu fotograficznego Chip Foto Video. Ale też przez przypadek naprawiałem w Kanadzie laptopy i uczyłem etyki… Czytaj więcej »

michal
michal
24 stycznia 2022 14:54

coz. mi w tym zasadniczo brakuje podstawowego czynnika, KREATYWNOSC. zdolnosc postrzegania rzeczywistosci inaczej, experymentowanie. wyboczenie z standardow. Zeby sie dzisiaj wybic jako fotograf, cechy powyzej nie wystarcza. Ledwo do plywania na powierzchni. Bo wszyscy dzisiaj robio to samo. Znalaezc fotografa, ktory zrobi naprawde dobry kreatywny portret, to setki stron i portfolio, zanim sie kogos znajdzie. I do tego na drugim koncu polski. Dzis wszyscy sie skupiaja na tym, jak zdjecie wyglada, pogon za pixelami, ostroscia i opracowaniem w ps, a nie na tym, CO NA NIM JEST. 😉