Jaki aparat dla początkującego fotografa? Co wybrać: Canon czy Nikon? Lepsze obiektywy stałoogniskowe czy może jednak zoomy? Najlepszy obiektyw do portretów? Itp., itd.

Każdy, kto kiedykolwiek stał przed dylematem zakupu nowego sprzętu, na pewno prędzej czy później trafił na forum poświęcone fotografii, gdzie znawcy dyskutują nad wyższością jednego body/obiektywu nad drugim. Codziennie powstaje mnóstwo porównań i recenzji na specjalistycznych portalach, a pod nimi toczą się burzliwe dyskusje nad prawdziwością przedstawionych opinii.

Ale wróćmy do for internetowych. Większość z nich ma możliwość „pochwalenia się” swoim sprzętem w metryczce pod zdjęciem profilowym, gdy nie wystarczy miejsca cały ekwipunek wypisany jest w podpisie umieszczanym pod każdym napisanym postem. Największą popularnością cieszą się działy typowo sprzętowe – oddzielne subfora do rozmowy o obiektywach, inne o sprzęcie studyjnym, kolejne o konkretnych (mniej popularnych) markach.

Dlaczego o tym piszę? Fora  fotograficzne są miejscem, gdzie niemal na każdym kroku można spotkać osoby dotknięte GAS (Gear Acquisition Syndrome) – czyli Syndromem Gromadzenia Sprzętu.

Czym jest GAS?

Początkowo rozwinięcie powyższego skrótu brzmiało „Guitar Acquisition Syndrome” i odnosiło się do muzyków nałogowo skupujących ciągle to nowe i lepsze gitary. Z roku na rok fotografia stawała się coraz bardziej popularną dziedziną, przez co i skrót nabrał nowego znaczenia. Słówko „guitar” zostało zastąpione „gear” i zaczęto mówić o „Gear Acquisition Syndrome”, czyli Syndromie Gromadzenia Sprzętu (fotograficznego).

Osoby cierpiące na GAS skupiają się tylko i wyłącznie na sprzęcie. Spędzają długie godziny na forach i portalach tematycznych, znają każdą najświeższą nowinkę, posiadają niesamowitą wiedzę techniczną o obiektywach, ilości megapikseli w każdym modelu aparatu, zapowiadanych nowościach i sprzęcie, który już od dawna jest w sprzedaży. Samo robienie zdjęć spada na drugi plan.

Ciągłe obracanie się wokół tematyki okołosprzętowej sprawia, że pojawia się potrzeba posiadania. Najnowszego body, super jasnego obiektywu, nowej lampy, unikalnego egzemplarza starego analoga itp,itd… Najważniejszy staje się sam fakt kupienia danej rzeczy, postawienia na półce i pochwalenia się kolegom na forum.

Wszystko fajnie, gdy mamy nad tym kontrolę. Często dobrym ogranicznikiem są finanse (i/lub nasza druga połówka :D) – brak pieniędzy = brak zakupów. Gorzej, gdy zaciągamy kredyty, pożyczamy od znajomych bądź bierzemy na raty sprzęt, który nie jest nam zupełnie do niczego potrzebny. Wtedy możemy mówić nawet o zakupoholizmie.

[su_frame]Na uniwersytecie Stanford w badaniu w 2006 roku, oszacowano, iż 17 milionów Amerykanów cierpi z powodu uzależnienia od zakupów, a prawie połowa z tej grupy to mężczyźni. W czasie tego przełomowego badania naukowcy ukłuli termin „zaburzenia kompulsywnego kupowania”. Tak jak i przy każdym innym uzależnieniu, uzależniony od zakupów wykazuje następujące zachowania: utrata kontroli, zwiększenie tolerancji, ponosi negatywne konsekwencje, ma objawy abstynencyjne takie jak zmartwienie, zaprzeczenie, kłamstwa, itp.[/su_frame]

Co do poczytania w tej tematyce?

Mimo wszystko nie ma co panikować. O ile wiem GAS nie jest żadnym terminem medycznym, bardziej określeniem funkcjonującym jedynie w grupie fotografów, dlatego też nie udało mi się znaleźć zbyt wiele informacji na jego temat w sieci.

Tak naprawdę jedynym wpisem po polsku, który w jakimś tam stopniu opisuje ten syndrom jest artykuł pt. „10 wskazówek jak wyleczyć się z GAS”, będący tłumaczeniem tekstu napisanego przez Erica Kima, międzynarodowego fotografa ulicznego z Los Angeles. I jak sama nazwa wskazuje możemy się w nim dowiedzieć co robić, aby stłumić chociaż w małym stopniu GAS i uniknąć nałogowego kupowania sprzętu.

Jako uzupełnienie polecam podany na samym dole powyższego artykułu tekst Jamiego Joohandera pt. „Rangefinder Cameras – Layers of Performative Urban Boundaries.   Autor w ciekawy sposób analizuje małą społeczność fotografów i opisuje zaaranżowane przez niego fotospotkanie. Zwraca uwagę na stosunek fotografujących do fotografowanych osób i pokazuje jak posiadany przez nich sprzęt sprawia, że czują się lepsi od innych.

Przy okazji natrafiłam na bardzo ciekawy tekst z antyweb.pl, o tym „Czy prawdziwa fotografia jeszcze istnieje? i czym tak naprawdę ona jest.

I van cały pokryty starymi aparatami.

A jak jest z Tobą? Zdiagnozowałeś już u siebie GAS? Ile obiektywów i aparatów posiadasz w swojej torbie? Na jak cud techniki teraz polujesz? Pochwal się w komentarzach, a jak się spodobało to udostępnij artykuł znajomym.

Zapisz

Zapisz